¡Hola! Heb je me gemist? Ik ontving de afgelopen maanden handgeschreven brieven gedoopt in tranen: wanneer komt de nieuwe Circulaire eindelijk uit? Tegen al die mensen zeg ik: je leest 'm nu, makker.

Veel plezier!

De data van mijn vakantie

De chef kattengifjes en ik vierden deze zomer drie weken vakantie in Spanje. We vlogen op Barcelona, huurden een auto, een maakten een road trip van zo'n 3.000 kilometer door de Spaanse (en Franse) Pyreneeën via Vic, Figueres, Perpignan, San Sebastian, Bilbao en Zaragoza.

In plaats van een verhaaltje over het hotel met dat beste uitzicht (Casa Rural Ametzola, leuk dat je het vraagt) leek het me aardig om eens iets te vertellen over de data van mijn vakantie. Wat ik tegenkwam. Wat ik zelf heb gemaakt. En wat ik ermee heb gedaan.

Laten we beginnen met geld. Mijn vriendin en ik zijn walgelijk efficiënt en houden alles bij in spreadsheets. We weten precies hoeveel we kwijt waren bij de meeste van onze vakanties.

Maar als je wilt vergelijken zegt een totaalbedrag weinig. De beste manier om de prijs van vakanties te vergelijken is daarom door de te kijken naar hoeveel je gemiddeld per persoon per dag uitgeeft.

Voor deze vakantie was dat €105. Vooral de autohuur was een kostenpost: €20 per persoon per dag, en dan heb je nog geen benzine. Maar vergeleken met andere landen was Spanje wel lekker goedkoop: in Duitsland en Denemarken waren we in 2017 per persoon €120 kwijt, en toen hadden we niet eens een vlucht.

Onze goedkoopste vakantie ooit was een lange reis van drie maanden door Zuid-Oost Azië in 2013. Toen was het dagtarief €54. De lange duur (80 dagen) drukt natuurlijk de kosten. Op onze recente lange reis naar Zuid-Amerika waren we €78 per dag kwijt.

Van de 'normale' vakanties was de goedkoopste naar Myanmar, toen we €100 kwijt waren. En de helft daarvan ging op aan de vlucht. Als je geen vliegschaamte hebt zoek je dus een goedkoop land én een goedkope vlucht.

Een hele andere vorm van data is de navigatie. Sinds 2017 kun je in alle EU-landen roamen, en dus ook Google Maps gebruiken.

Google Maps is het beste voorbeeld van hoe data ons leven heeft veranderd. Want hoe vond je de weg vòòrdat je een smartphone had?

Maps laat prachtig de mogelijkheden van data zien: omdat iedereen de app realtime gebruikt kan de app zien of er ergens file staat, en omrijdsuggesties geven. Met de recensies weet je in welk restaurant ze goede maaltijden serveren, en of ze open zijn. Door Streetview kun je van tevoren zien of er een beetje fatsoenlijk te parkeren valt in dat leuke bergdorpje.

Maar Maps toont óók de tekortkomingen van algoritmes en kunstmatige intelligentie. En waarom we niet blindelings moeten vertrouwen op het oordeel van een machine.

Want die filemeldingen in Spanje waren vaak hilarisch slecht op de bergweggetjes. Mijn vriendin en ik maakten er een sport van om elke keer dat Maps een 'rode route' liet zien (en er dus file stond) de meest belachelijke klaagzangen te maken over de niet-bestaande files. Want wij kunnen prima inschatten dat zo'n door Google voorspelde file flauwekul is. En Google kan dat, ondanks de miljarden aan investeringen in kunstmatige intelligentie, nog steeds niet altijd.

Ook raar: dat Maps niet snapt dat auto's kunnen draaien. De app stuurt je soms de meest omslachtige routes op. Als je een U-bocht maakt en de andere kant op rijdt kan dat zomaar tien minuten reistijd schelen.

En dan heb ik het nog niet over de zanderige wandelpaadjes die Maps plotseling aanziet voor provinciale wegen.

Ergo: je moet er als mens nog steeds goed bij blijven en je eigen oordeel gebruiken.

We moeten dus niet alles aan Google overlaten. Maps bood ook weinig uitkomst toen we dinosaurus-pootafdrukken wilden gaan bekijken in de Spaanse bergen. Er zou ergens een voetpad zijn, maar dat konden we niet vinden. Het resultaat was dat we in de bosjes terecht kwamen tot we opeens 50 meter boven ons iets zagen: de afdrukken én de bijbehorende houten promenade.

Om dit te voorkomen is een van mijn andere vakantiehobby's het bewerken van OpenStreetMap (OSM), de gratis open kaartendienst. Op vakantie gebruik ik de gratis app maps.me (iOS én Android). Je kan dan delen van OSM downloaden en offline gebruiken. Zo kun je overal ter wereld de weg vinden, zonder dat je roaming nodig hebt of een buitenlands simkaartje.

De kaarten van OSM zijn vaak echt beter als het gaat om wandelpaden of afgelegen weggetjes. Toen we eerder dit jaar in Ecuador de Quilotoa-loop wandelden was OSM en maps.me echt een zegen: de routebeschrijvingen waren nogal vaag, maar doordat eerdere wandelaars de routes op OSM hadden gezet kon je alles tóch goed volgen.

Zelf bijdrages doen aan OSM is makkelijk, want voor zowel iOS als Android zijn apps beschikbaar, zodat je op reis hotels of restaurants kan toevoegen, of zelfs hele wegen. Voor de simpele bewerkingen gebruik ik Go Map!!. Wegen en paden trace ik met Trails.

En zo hoeven de volgende toeristen die naar de dinosaurusafdrukken gaan kijken niet meer de bosjes in te lopen.

Foto's zijn ook data. We maakten samen zo'n 2.500 foto's en140 filmpjes. Samen goed voor bijna 12 gigabyte aan data.

Een deel van die foto's zijn van kunstobjecten in musea. Behalve de kunst fotografeer ik ook altijd de bordjes die er naast hangen. Zo kan ik over tien jaar nog steeds zien van wie een schilderij was dat ik mooi vond. Maar het heeft ook als voordeel dat ik die data kan gebruiken om Wikipedia en Wikidata aan te vullen.

Het is helemaal geweldig als er inventarisnummers op die bordjes staan, want zo zijn ze in Wikidata te koppelen aan andere catalogi.

Het enige nadeel is hoeveel tijd het kost. Er is nu een Wikidata-item voor dit bizarre rotondekunstwerk dat we in Spanje tegenkwamen, en 13 foto's op Wikimedia Commons. Maar daar ben ik dan ook weer makkelijk een half uur aan kwijt. En ik heb niet alleen foto's van de kunst van déze vakantie maar ook nog een wachtlijst van alle vakanties tot diep in het vorige decennium.

Ik ben nog wel even bezig dus. Met al die data.

De beste linkjes

Zin

• Jason Anderson maakt prachtige abstracte olieverfschilderijen (via Kottke).

• Ik ben sinds afgelopen week lid van het Podcastnetwerk. En er komt ook een podcastfestival bij waar ik helaas zelf niet bij kan (de chef kattengifjes neemt me mee naar Brussel). Maar ú kunt natuurlijk wel gaan. Tim Howard van Reply All komt. Zaterdag 28 september in De Tolhuistuin in Amsterdam. En dat voor slechts twee tientjes.

• Dit is zó 2019: een Chinese vlogger gebruikte een soort Snapchat-filter om jonger te lijken, maar dat werkte even niet en nu zijn haar fans boos.

• Hoe is het om het web te gebruiken als je een databundel van maar 50MB per dag hebt? En hoe kun je je website optimaliseren voor dat soort mensen?

Denk

• De New York Times legt uitstekend uit hoe het zit met de opkomst van extreem-rechts in Zweden. Een obscuur Duits auto-onderdelen bedrijf, vermoedelijk betaald door de Russen, speelt een belangrijke rol bij de financiering. Naar aanleiding van dit stuk onderzochten we bij Pointer of dat bedrijf ook adverteert in Nederland. Het antwoord is ja.

• Nick Cave antwoordt een 'fan' die zich afvraagt of Nick zelf niet moe wordt van al die vadsige pretentieuze lesbiënnes die zijn muziek mooi vinden.

• Wouter van Noort vindt dat er een sociale oorzaak is van mensen die in extreme onwaarheden geloven: eenzaamheid.

• En over eenzaamheid gesproken: Japanners die eenzaam zijn huren gewoon een familie (via Lotte).

• What Three Words verdeelt alle locaties in de wereld in drie simpele woorden. Het schijnt zelfs mensenlevens te kunnen redden. Maar er zijn een hele hoop mitsen en maren met dit systeem.

• Hoe kan het dat jezelf uitschrijven voor een nieuwsbrief soms drie werkdagen duurt? Nou, daarom.

Lach

• Internetkunstenaar Dries Depoorter heeft een gadget bedacht voor hippe millenials: een houten klokje dat laat zien hoeveel procent van je leven al voorbij is.

• Een Twitterbot die twee vlaggen met elkaar mengt en dan ook nog een naam bedenkt voor het nieuwe niet-bestaande land: natuurlijk is dat een ding (via @martijn).

• Handig: een tekstverwerker die al je schrijfsels afdekt met koeien. (via b3ta).

• Leuk, een parasiet die slakken in discozombies verandert.

De beste kattengifjes

U zou denken dat na een seizoen met godsgruwelijk veel kattengifjes de fantastische Lotte Belice er wel een beetje klaar mee is. Maar nee hoor, ze heeft weer een paar pareltjes gevonden op het wereldwijde web!

Hamsters moeten ook af en toe gewoon een beetje ontspannen van hun werk.

Tip voor alle katten: vertrouw nooit een mens.

Tip voor alle kittens: vertrouw nooit een kat.

Eso es todo!

Hay Kranen legt het internet uit, mijn nieuwe podcast, heeft het goed gedaan deze zomer. Mijn volkomen onbetrouwbare statistieken hebben het over zo'n 800 downloads van alle afleveringen bij elkaar. Ik zou het alleen heel leuk vinden als mensen ook nog wat recensies zouden schrijven, want mijn ego moet ook gestreeld worden.

Ik heb drie nieuwe afleveringen op stapel staan. Sterker nog, op het moment dat deze nieuwsbrief verstuurd wordt zit ik aan de keukentafel met Elja Looijestijn om te praten over de grootste ergernis van onze tijd: de cookiewall.

Met een beetje geluk is die aflevering afgemonteerd en online als de volgende Circulaire verschijnt, op maandag 9 september.

Tot dan!