Hallo Bennies! Dit is 'm dan, de laatste Circulaire voor de grote vakantie. Ik ben wel toe aan even een maandje of twee niet stressen voor het volschrijven van dit nieuwsbriefje, dus je krijgt een column die ik al eerder heb gepubliceerd, linkjes die je vast al ergens anders hebt gezien en kattengifjes die door mijn geliefde zijn uitgezocht. Ik maak het mezelf lekker makkelijk!

Ook leuk om te weten: De Circulaire bestaat sinds vorige week twee jaar. Dat gaan we vieren, maar wel pas de volgende keer want dan krijg je editie nummer #50. Jij mag bepalen wat ik ga doen.

Maar eerst even een column die ik 5 maanden geleden heb geschreven.

Vorm en inhoud

Een paar jaar geleden werkte ik als web-ontwikkelaar bij een omroep. Van een recente grote televisieserie werd een DVD-box gemaakt. En de producent had een geweldig idee om die box wat aantrekkelijker te maken voor potentiële kopers en vroeg mij om advies.

“Kun jij de website van het programma op een CD-ROM zetten zodat we die er in de doos bij kunnen doen?”.

Even viel ik stil, en toen zei ik wat iedereen die deze column leest nu denkt: “wie wil er een website op een CD-ROM als je die ook gewoon online kan zien?”.

Zo had de producent er nog niet naar gekeken, en de box werd op de markt gebracht zonder technologische innovaties uit de tijd dat mensen nog Windows 98 gebruikten.

Achteraf konden we er om lachen. Maar hoe vaak gebeurt het niet dat je projecten ziet waar je bij denkt: “waarom heeft niemand hier wat langer over nagedacht?”

Ik kon het de producent moeilijk kwalijk nemen. Die is vooral bezig met het maken van een mooie televisieserie. Zo’n DVD-box is een afterthought, die CD-ROM waarschijnlijk een afterafterthought. Een leuk extraatje. Dat een website op een cd best een slecht idee is, daar had hij niet over nagedacht. Maar wat wil je? Hij is tv-producent, geen softwareontwikkelaar. Gelukkig vroeg hij om advies voor het te laat was. En hij accepteerde dat zijn idee moest sneuvelen.

Eigenlijk maakte die producent maar één fout: wel nadenken over de vorm (de cd), maar niet over de inhoud (wat er op de website staat).

In mijn huidige werk, als bouwer van digitale verhalen bij een grote krant, kom ik dit fenomeen bijna dagelijks tegen. Meestal in vragen als: “Is het mogelijk om een wereldkaart met video’s te maken?”, “Kan jij een quiz met geluiden maken?” of “Hoe kunnen lezers een foto insturen?”.

Wel vorm, maar geen inhoud.

Ik antwoord dan: “welk verhaal wil je vertellen?” of “waar gaat het over?”. En samen komen we er achter dat er een veel betere vorm is die het verhaal vertelt of het probleem oplost. Als je de hele dag artikelen schrijft ontwikkel je blijkbaar een blind spot voor je eigen werk.

We hebben elkaars expertise nodig om er het beste van te maken.

Want waar de journalist een blind spot heeft voor de inhoud heb ík er een voor de vorm.

Ik bouwde een digitale variant van een traditionele papieren voetbalquiz en voorzag een probleem: bij een digitale quiz laat ik aan het eind meestal de antwoorden zien. Maar als ik dat nu zou doen dan zouden mensen met die antwoorden bij de papieren versie vals kunnen spelen. Ik vertelde dat tegen de, toch redelijk digibete auteur, die droogjes opmerkte: “dan laat je toch alleen de score zien?”. D’oh!

Als je iedereen vroeg betrekt bij een project kun je de aannames die er zijn snel toetsen. Heb je het sneller over de ‘waarom’ in plaats van de ‘wat’. En kijk je beter naar het grotere plaatje: is dit de juiste vorm om het probleem mee op te lossen?

Doe je dat niet, dan zit je voor je het weet met een website op een spiegelend schijfje.

Deze column verscheen eerder in het februarinummer van Informatie Professional.

De beste baantjes

De Circulaire helpt je aan een baan!

• Kun je toffe filmpjes maken? En woon je voor de verandering eens niet in de Randstad? Bij de Volkskrant zoeken we freelance-camjo's.

• Wikimedia Nederland, de organisatie achter Wikipedia, zoekt een communicatiemedewerker voor 0.5 FTE.

De leukste linkjes

Vorm

• Via mijn nieuwe collegia Sophia: meneer aardappelhoofd voor de 21ste eeuw.

• Redditors (dat zijn mensen die vaak op Reddit zitten) bedachten concepten voor de stomste volumeknopjes.

• Via Nienke: Vox legt uit waarom mensen nog steeds de slechtste film aller tijden bekijken. Die film is natuurlijk het magnum opus van Tommy Wiseau, die loensende griezel hierboven: The Room.

• Welke woorden zijn ook valide hexidecimale kleurcodes?

• Via Albertine: wat je krijgt als je 30 jaar graffiti van de muur afhaalt. Leuk detail: die muur is bij de oude locatie van Doornroosje in Nijmegen.

Inhoud

• Ik voorspelde al eens eerder dat in 2050 iedereen vegetariër is, maar ik had niet verwacht dat het zou komen door een teek die mensen vleesallergie geeft.

• Bij het onderzoeksradioprogramma Argos (waar de NPO op wil bezuinigen want ze vinden onderzoeksjournalistiek maar flauwekul) achterhaalden ze een telefoonnummer door alle Nederlandse telefoonnummers te checken via Facebook.

• Het is te makkelijk om te zeggen dat alle Trump-stemmers oude witte boze mannen uit Wyoming zijn (wel een hoop trouwens). Maar hoe zit het dan wel? Een studie laat zijn dat er vijf types Trumpstemmers zijn die op veel manieren van elkaar verschillen.

Functie

• John Gruber heeft het gehad met die stomme balken met Twitter en Facebook-knopjes die in beeld blijven staan als je op mobiel een artikel leest. Hij heeft er zelfs een term voor bedacht: weg met de dickbars.

• Via Jonas: hoe je tabellen minder afschuwelijk maakt uitgelegd in een gifje.

• Geef je moeder geen VR-helm voor kerstmis, zeker niet als ze een hond heeft (gifje).

• En tenslotte: mooi hè, vlinders? Leuk om op je been te zetten als tattoo bijvoorbeeld. Maar wat blijkt? Vlinders zoals je ze meestal ziet afgebeeld zijn eigenlijk morsdood.

De beste katten én hondengifjes

Ik weet dat ik me mogelijkerwijs weer een hoop boze opzeggingen op de hals haal, maar ook deze keer heb ik meer honden dan kattengifjes. De kwaliteit van de honden is echter dusdanig hoog (dankzij de fantastische hulp van de zeer aanminnige Lotte Belice) dat jullie het me ongetwijfeld zullen vergeven!

Ik bedoel, kijk hoe blij deze hond is met een tennisbal en een grasveld.

En als het allemaal niet meezit, en je vindt het allemaal maar nieuw en eng, bedenk dan dat voor sommigen zelfs de simpelste dingen nieuw en eng zijn.

Ja, het eenzame kattengifje! Net zoals vorige week een poes die er niet van houdt als iemand in zijn personal space komt.

Dat was het! De Circulaire gaat er twee maandjes tussenuit, maar is in de herfst weer terug. Vermoedelijk op maandag 4 september (maar misschien ook wel eerder!) verschijnt De Circulaire #50. Een heel feestelijk nummer, maar wat ik daar precies mee ga doen weet ik nog niet. Daarom hoor ik het graag van jullie. Wat moet ik dan met De Circulaire #50?

Doei!