Hallo! Ik reed recent over een straat in Amsterdam en dacht: wat staan hier idioot veel verkeersborden. Dat leek me nou een leuk onderwerp om eens uitgebreid over te schrijven. Maar er zijn ook weer gewoon linkjes, een boekrecensie en kattengifjes. En spelfouten, want de chef K. zit in Montreal.

Toch veel plezier met deze Circulaire!

De customer journey van de IJburglaan

De IJburglaan is een belangrijke verkeersader in Amsterdam. Vanaf afslag 14 op de ringweg A10 loopt de laan twee kanten op. Oostelijk over de lengte van de wijk IJburg, westelijk richting het centrum.

Over dat laatste deel wil ik het hebben. Het is een belangrijke doorvoerroute. De IJburglaan gaat naar de Piet Heintunnel, die de laan verbindt met de Piet Heinkade in het centrum.

De tunnel is tot eind september dicht voor onderhoud. En rondom de laan zijn veel (bouw)werkzaamheden. Routes lopen niet zoals ze normaal lopen. En daarom staan er borden langs de IJburglaan. Heel veel borden.

Nee, er staan er echt heel veel.

Héél veel.

De afstand vanaf de afslag op de A10 tot het kruispunt met de Zuiderzeeweg (waar de afgesloten Piet Heintunnel begint) is net iets meer dan een kilometer. Hoe je precies 'een bord' telt is natuurlijk subjectief, maar op die ene kilometer tel ik er zelf rond de 70.

De grootste concentratie borden zit op de laatste 500 meter, net voor de kruising. Als ik alleen de borden tel die een omleiding of een andere tijdelijke situatie aankondigen kom ik uit op 21 stuks. Over dat stukje rijd je ongeveer 24 seconden. Gemiddeld heb je dus net iets meer dan een seconde om een bord te lezen. En dan moet je ook nog op de weg letten!

Zijn al die borden echt zo belangrijk dat ze er állemaal moeten staan? Nee. Er zijn borden die niet meer van toepassing zijn. Maar in plaats van dat ze worden weggehaald is er tape overheen geplakt.

Maar een stuk duck tape over een bord plakken betekent niet dat je dat bord niet ziet. Je ziet het wel degelijk, maar denkt vervolgens: oh ja, dit moet ik eigenlijk niet bekijken, want het is niet relevant.

Dan zijn er de borden die aangeven dat de Piet Heintunnel is afgesloten (dus de route rechtdoor) en dat je naar links of rechts moet.

Dezelfde boodschap, maar dan op vier verschillende manieren uitgebeeld (het middelste bord heeft pijlen op zowel een fysiek bord als op een matrixscherm).

En tenslotte is er de boodschap dat je voor de route naar het centrum het bord met de letter 'A' moet volgen.

Opvallend is hier dat er veel melding wordt gemaakt van de omleiding (en dat je 'A' moet volgen) maar dat er op de hele route maar twee borden staan met de 'A' en dat van die twee er één ook nog de verkeerde kant op wijst.

Op de IJburglaan staan dus 21 borden die heel omslachtig iets proberen uit te leggen wat helemaal niet zo ingewikkeld is:

• De Piet Heintunnel is dicht.

• Je kunt nog wel naar links of naar rechts.

• Links is het centrum.

Het zou helpen als ze alle borden die met duck tape zijn afgeplakt zouden weghalen. En dan nog een keer de helft weghalen. En de borden die je dan laat staan dezelfde iconen geven (dus niet pijlen op vier manieren). Maar gaat dat gebeuren? Ik betwijfel het. Voorlopig komen er vooral borden bij.

Je kunt je afvragen: hoe ontstaat zo'n situatie?

Ik heb geen studie gedaan naar wie al die borden op de laan heeft neergezet, maar ik heb wel een vermoeden. De Amerikaanse computerprogrammeur Melvin Conway viel ooit op dat organisaties systemen ontwerpen die hun communicatiestructuur reflecteren. Later werd dat de wet van Conway genoemd. Als je het eenmaal weet zie je het overal.

De gemeente Amsterdam heeft 14.000 medewerkers. Het lijkt me dus geen gekke aanname dat er heel veel losse afdelingen zijn die allemaal die borden hebben geplaatst. Maar dat er niemand verantwoordelijk was voor het totaalplaatje.

Oftewel: niemand bekeek de complete customer journey van de automobilist die vanaf de A10 richting het centrum wil en niet zo goed weet hoe dat moet als de Piet Heintunnel dicht is.

Maar hee, het staat vast ergens op een bord.

Mediadieet

Wat ik de afgelopen tijd las en bezocht.

• Zonvonkengesproei. Solotentoonstelling van Zoro Feigl in het Stedelijk Museum Schiedam. Ja, ik ben wellicht wat subjectief omdat ik medeverantwoordelijk was voor de vernieuwde website van dit museum (zie de vorige Circulaire). Maar de eerste grote solotentoonstelling van Feigl is echt fantastisch. Feigl maakt moderne kunst waar je geen lange artist statements voor hoeft te lezen maar die je moet ondergaan. Technisch perfect uitgevoerd vraag je jezelf bij elk werk af hoe hij dít nou weer voor elkaar heeft gekregen. De beste reden om naar Schiedam af te reizen om het nieuwe museum te bekijken (de andere twee tentoonstellingen zijn ook heel leuk!). Nog tot 11 september. (★★★★)

• The Man Who Loved Only Numbers. Biografie uit 1998 over de Hongaarse wiskundige Paul Erdős (1913 - 1996), geschreven door Paul Hoffman. Erdős was een briljante maar excentrieke wiskundige. Hij zwierf de wereld rond, ging langs bij wiskundigen, vroeg of hun 'brein open was', en verwachtte dan dat ze dagenlang met hem zouden werken aan wiskunde-artikelen van 's morgens vroeg tot 's avonds laat. Het wierp zijn vruchten af: toen Erdős op 83-jarige leeftijd stierf had hij meer dan 1.500 artikelen geschreven met honderden anderen. The Man Who Loved Only Numbers leest lekker weg, met veel sappige anekdotes. De auteur heeft wel de neiging om iets te vaak een zijspoor in te slaan. En ik betwijfel of dit boek erg interessant is als je niet zo veel hebt met wiskunde en excentrieke wetenschappers. (★★☆☆)

De beste linkjes

• Twee edities geleden schreef ik hier over Hotel Wonderland, de eerste grote immersieve theaterervaring in Nederland. Nu, iets meer dan een maand na de opening moeten ze alweer sluiten.

• Wat hebben picknicks, de oudste Tunnel of Love ter wereld en een nachtmerrie van Garfield met elkaar te maken?

• Cabaretier Pepijn Schoneveld praatte in zijn podcast Peptalk met Madeleijn van den Nieuwenhuizen over de verschillen tussen vrouwen en mannen en wat #metoo allemaal heeft veranderd. Een heel goed gesprek.

• Matt ging duiken voor de kust van Honduras en deelde zijn beste foto's op Facebook. Oh nee wacht, hij genereerde ze gewoon met een algoritme.

• Nicholas Weaver onderzoekt al jaren crypto en is van mening dat het hele zooitje zou moeten affikken.

• De snijtafel begon onlangs aan een 4,5 uur durende (!) serie over het boek De meeste mensen deugen van Rutger Bregman. Bregman zelf reageerde daar op bij De Balie in Amsterdam. De snijtafel maakte daar toen weer een video over. Neerlandicus Marc van Oostendorp schreef daar weer een reactie op. En op die reactie reageerde Bregman ook weer.

• In het kader van het aanstaande verbod op abortus in de VS is het goed om nog eens dit fantastische Twitterdraadje te lezen van Gabrielle Blair, mormoon en moeder van zes kinderen.

• Kustaw Bessem, mijn oude chef van de Volkskrant, heeft sinds een poosje een podcast waarin hij onderzoekt hoe Nederland beter bestuurd kan worden. In de laatste aflevering is Bert Hubert te gast, die als internetexpert voor de overheid werkt en uitlegt waarom het zo ontzettend moeilijk is om goede technische systemen te bouwen binnen de overheid.

• Tijdens de coronacrisis waren er hard IC-bedden nodig. Toch waren er minder bedden toen de crisis langer duurde. NRC zocht uit hoe dat kwam en ontdekte dat het ministerie van VWS ziekenhuizen ontmoedigde om hun IC-capaciteit uit te breiden. (mogelijk €)

• Tucker Carlson presenteert de populairste primetime show op Amerikaanse kabelnieuwsnetwerken. The New York Times analyseerde 1.150 van zijn shows en laat zien hoe hij zijn publiek angst aanpraat en ze overtuigt dat ze 'vervangen' gaan worden. (via Ciell)

• Geen zin om zelf je out of office-melding te tikken? Laat het doen door IJslandse paarden.

• Hee Reddit, wanneer ontdekte je dat je bent geworden wat je het meest verafschuwt?

• Laat je een nieuw schoolgebouw bouwen, blijkt dat het verkeerd om staat.

• Er is eindelijk een site waar je recensies kan achterlaten over alle dingen op aarde, zoals kwallen, bowlen en regenbogen. (via B3ta)

• Leuke baan tijdens de Victoriaanse tijd: vlees verkopen aan katten en honden. (via Lieven)

De beste gifjes

Normaal gesproken doet mijn Lotte Belice, mijn geweldige chef Kattengifjes, de eindredactie over deze nieuwsbrief (en suggereert ze natuurlijk gifjes). Maar de chef K. zit op het moment van schrijven te hangen met haar Twitch-homies in het Canadese Montreal (true story). Alle spelfouten en saaie kattengifjes komen deze keer dus volledig op mijn conto!

Deze kitten is ook wel ergens schuldig aan.

In het klassieke gifjesgenre "katten verstoren yogaposes" weer een fraai exemplaar.

En zo klassiek dat ik er nog eentje heb!

En dat was het!

De volgende Circulaire verschijnt op maandag 6 juni. Ik zou daar natuurlijk een grappig evenement bij kunnen zoeken, maar dat doe je deze keer maar lekker zelf.

Doei!