De Circulaire #226: van Seoul naar Amsterdam 🇳🇱🇰🇷

Hallo! Daar zijn we weer. Na vier weken te hebben doorgebracht in Zuid-Korea zijn de Chef Kattengifjes en haar echtgenoot weer terug op Hollandse bodem. In deze Circulaire lees je het laatste deel van ons reisverslag, inclusief observaties over Nederland. En er zijn natuurlijk weer linkjes en gifjes.

Veel plezier met deze Circulaire!

Van Seoul naar Amsterdam

In de vorige editie waren we net aangekomen in Wonju. Een provinciestad met 360.000 inwoners, ongeveer 140 kilometer oostelijk van Seoul. Wonju staat zelden op de toeristische lijstjes. Wij gingen er heen voor Museum SAN, een kunstmuseum ontworpen door de bekende Japanse architect Tadao Ando.

Wonju is geen toeristenstad, dus het was even zoeken naar een manier om bij Museum SAN te komen, dat 25 kilometer buiten de stad ligt. Gelukkig kwamen we er achter dat er een tourbus bestond (met leuk struikplafond), waar je voor 5.000 won (zo’n €3) langs alle toeristische highlights kwam, inclusief verhaal van een reisbegeleider (in het Koreaans).

Museum SAN was inderdaad net zo geweldig als we dachten. Het gebouw is fantastisch gelegen, op een berg in een bosrijke omgeving, en gaat helemaal op in de omgeving. Ze hebben niet minder dan vier werken van de Amerikaanse lichtkunstenaar James Turrell, en een aantal meesterwerken van de Koreaanse videokunstenaar Nam June Paik. Het was de moeite om in Wonju te verblijven zeker waard.

Na Wonju reisden we naar onze laatste halte: de hoofdstad Seoul. Hier waren we begonnen, maar we zaten hier in het begin maar drie nachten. Veel te weinig om zo’n gigantische stad (de metropoolregio heeft 25 miljoen inwoners, de helft van het land) te zien. Bij terugkomst hadden we zes nachten om alles uitgebreid te bekijken.

Helaas begon onze terugkomst met een flinke domper: de AirBnB die er op de foto’s prima uitzag bleek een soort vunzig studentenhol, met overal vlekken, klapperende ramen die al het geluid van de drukke winkelstraat doorlieten, en een zéér rudimentaire badkamer waar ook nog het gevaar van elektrocutie bestond door de amateuristisch aangelegde electra.

Het was duidelijk dat we daar niet konden blijven. Met een hoop moeite (want we zaten er in een weekend én op een feestdag) vonden we gelukkig de volgende dag onderdak in een nabij gelegen hotel. Uiteindelijk kregen we vrijwel al ons geld terug (tip: maak altijd uitgebreid foto’s en video’s in dit soort situaties). Behalve de fee van €87 die AirBnB zelf incasseert, want het blijft natuurlijk een walgelijk kapitalistisch kutbedrijf.

Goed, na dit kleine drama was het tijd om Seoul goed te gaan verkennen. En daarom was het maar goed dat we zoveel tijd hadden. Geweldige musea, bruisende wijken en fantastisch eten: Seoul heeft het allemaal.

Een van onze discutabele hoogtepunten was het dagtripje naar de DMZ, de demilitarized zone. Na de Korea-oorlog (1950-1953) werd een grens afgesproken tussen Noord en Zuid rondom de 38ste breedtegraad. Daaromheen is een bufferzone van 4 kilometer breed: de DMZ. Aan de Zuid-Koreaanse kant is er dan nog een bufferzone ten zuiden van deze DMZ, de zogenaamde Civilian Control Zone. De tourbus gaat door deze laatste zone, in de DMZ zelf kom je niet (ook al hebben alle tours die naam).

Dat dagtripje is nogal een surreële ervaring. Het is dat er overal hekken staan en militairen lopen, anders had het ook een tripje naar de Keukenhof kunnen zijn. Er is een reisleider die uitleg geeft en er zijn gezellige stops onderweg met souvenirshops, eettentjes en zelfs kleine attracties voor de kinderen (zoals een treintje en een reuzenrad).

Een van de stops is één van de vier ontdekte tunnels die de Noord-Koreanen hebben gegraven om verrassingsaanvallen uit te oefenen in Zuid-Korea. Voordat je de tunnel ingaat krijg je een filmpje te zien, dat zeker een van de mafste dingen is die ik ooit zag. Een ronkende Amerikaanse stem die vertelt over de agressor Noord-Korea om ergens midden in het verhaal over te schakelen over hoe de DMZ een fantastische plek is waar natuur en mens in harmonie leven. Je verzint het niet.

De hele tour is natuurlijk propaganda, en daar maak je zelf ook deel van uit. Want ook al zijn er gezellige souvenirshops: er staan ook speakers die de hele dag K-Pop muziek op keihard volume afspelen om de soldaten in het noorden te irriteren. De gids maakt de hele tijd grapjes over hoe afschuwelijk het Noord-Koreaanse regime is. En de tour eindigt in de ‘Unification Village’, bij de DMZ, waar 138 mensen permanent wonen om… ja waarom eigenlijk?

Maar het blijft bijzonder om mee te maken. In de tour kom je ook langs een observatiepost, waar je over een brede vallei kan kijken: aan de ene kant Noord-Korea, aan de andere kant het zuiden. Je kan het land zien, maar er vrij rondlopen zul je binnen afzienbare tijd niet kunnen. En wie weet wat daar allemaal voor dingen gebeuren die nooit naar buiten komen.

Dat was het wel zo’n beetje, onze reis. Zou ik Zuid-Korea aanraden als reisbestemming? Jazeker. Het is heel makkelijk bereisbaar, er is veel te zien en ook niet onhandig: het is betaalbaar. De Chef K. en ik houden altijd minitieus onze kosten bij en deze vakantie was relatief een van de goedkoopste die we ooit hebben gehad. Je kunt makkelijk voor €50 een hotelkamer krijgen, OV is supergoedkoop, en ook het eten is niet duur: voor €5 heb je wel een hoofdgerecht.

Zuid-Korea combineert het gemak van reizen en verblijven in een land als Japan met een bevolking die een stuk communicatiever is, en daarin meer lijkt op de Thai en de Vietnamezen. Als Zuid-Korea een film of een boek was zou ik het vier sterren geven.

De observaties

U heeft al twee edities vol met observaties gehad over Zuid-Korea. Het leek me daarom wel leuk om nu juist wat dingen op te schrijven die me opvielen toen ik hier terugkwam. Derhalve: observaties over Nederland.

• Wat is het hier STIL! In Zuid-Korea is er altijd visuele en auditieve ruis: een drukke straat, een airconditioner, eindeloze uithangborden en knipperende billboards. Mensen zeggen dat Nederland 'verrommelt' en vol hangt met lelijke reclameborden: dat is echt helemaal niks vergeleken met Korea. De (publieke) ruimte is met zoveel meer smaak ingericht. Nederlanders hebben echt stijl.

• Wat is het hier kleurrijk! Zowel in de soorten mensen, als in hoe ze er uit zien. In Korea heb je drie variaties kleren: zwart, grijs, en geestdodende pasteltinten.

• In het algemeen zien mensen in Nederland er een stuk gelukkiger en blijer uit dan in Korea. Het scheelt misschien dat het hier niet normaal is om 52 uur per week te werken (onbetaalde overuren niet meegerekend) en je elke avond met goedkope alcohol te bezatten met de baas.

• Nederland is een zwijnenstal vergeleken met Korea. Wat is het hier smerig! Vooral in de treinen is het blijkbaar normaal dat je een hoop geld betaalt om te reizen in een rijdende vuilnisbak met overal de resten van koffiebekers, kruimels, kauwgom en blikjes red bull. Supergoor.

• Nederlanders zijn extreem ongemanierd vergeleken met Koreanen. Ook hier valt dat weer erg op in de trein. In de afgelopen dagen zag ik onder andere: iemand die vapete in een tram, een jongen die met z'n voeten op het klaptafeltje lag in een trein, een groep schreeuwende schoolkinderen, iemand die zat te bellen in een stiltecoupé en iemand die stond te roken in de stationshal. Al die dingen zouden volkomen onmogelijk zijn in een willekeurige metro in Seoul.

• Het blijft raar dat er in Nederland (en veel andere Europese landen) nergens gratis openbare toiletten zijn.

Songfestivalbingo

Deze week is het weer zover: het Eurovisie Songfestival. Ik was eigenlijk van plan alle liedjes te luisteren en dan tips te geven maar dat bleek toch lastig als je net terugkomt van vier weken vakantie. Gelukkig had ik nog een troef achter de hand, namelijk Songfestivalbingo. Vorig jaar ook al, en dat was een groot succes, dus we herhalen het gewoon weer.

Hoe werkt het? Heel simpel. Download de PDF’s met de bingokaarten. Print ze uit en verdeel je ze over je vrienden. De enige regels zijn:

1. Kruis een bingohokje af als hetgeen wat in de hokjes staat op het podium gebeurt, dus tijdens een performance.

2. Het maakt niet uit of dat gebeurt door een deelnemend land of een andere act.

3. Regel 1 is niet van toepassing als de actie uit het hokje duidelijk van toepassing op iets buiten de performances (b.v. met de mensen die de uitslagen per land doorseinen).

Dat is het! U mag zelf bedenken wat de winnaar krijgt: een extra bakje chips bijvoorbeeld, een glaasje ranja of een geheel verzorgde reis naar het festival van volgend jaar.

Veel Songfestivalplezier!

De beste linkjes

• Ik was in Zuid-Korea, en daarom fotografeerde ik weer trouw in elke hotelkamer een selectie van 10 objecten en zette ik die op Hospitalithings.

• Maak je eigen cadavre exquis met behulp van AI bij het MOMA. (via de Chef K.)

• Choose your own adventure, maar dan op Bluesky. (via Linda)

• Het nieuwe Zwitserse paspoort is echt heel tof vormgegeven. (via Halfvet)

• ChatGPT blijkt bizar goed te zijn in GeoGuessr. (via de Chef K.)

• Een fascinerend verhaal over waarom Manhattan nog steeds wordt verwarmd met een enorm stoomnetwerk. (ook al via de Chef K.)

• Joris Luyendijk over de nieuwe wereldorde: Amerika heeft ons verraden, zo simpel is het.

• Hoe de Republikeinse partij is veranderd en waarom het internet en complottheoriën daar een cruciale rol in hebben gespeeld.

• Een van de belangrijkste ‘stille revoluties’ op computergebied is de overstap van veel CPU’s op de RISC-architectuur. Wie zag dat dertig jaar geleden al aankomen? Angelina Jolie.

• Europese alternatieven voor digitale producten.

• Joseph bouwde de ontbijtmachine uit Wallace & Gromit na in het echt.

• De nieuwe paus is de eerste gamende bisschop van Rome (ok, hij speelt Wordle).

• Dit zijn de zeven meest legendarische katten uit de Amsterdamse horeca. (via Lieven)

• Een oude voorlichtingsvideo met kinderen op een fiets, althans dat denk je. Het gaat toch heel ergens anders over.

• Shrek, maar dan is elk frame door Stable Diffusion gehaald (pas op: tieten).

De beste gifjes

De Chef Kattengifjes heeft ook in Zuid-Korea naarstig gezocht naar de beste gifjes, en dat is haar gelukt!

Sup.

Als een trap te verwarrend is zijn er altijd nog struiken.

Dit is een soort metafoor voor de staat van de wereld (of in ieder geval wat ik wil doen als ik het nieuws kijk).

En dat was het!

De volgende Circulaire verschijnt op maandag 26 mei, tevens de 50ste verjaardag van Lauryn Hill. Gefeliciteerd en tot dan!