De Circulaire #1: Japan

Iedereen (en z'n kat) begint tegenwoordig een nieuwsbriefje op het internet. En omdat ik vandaag eindelijk volwassen ben geworden als 32-jarige leek het me wel aardig om dat dan ook maar te doen. Om de week op maandagavond. En omdat het zo deftig en luxe klinkt heet noem ik het De Circulaire. 

Ik hou eigenlijk helemaal niet van schrijven, en ik hou dit waarschijnlijk net zo lang vol als mijn dappere poging om ooit lessen te nemen in een "Japanse krijgsdiscipline met sterk filosofische inslag": eenmalig. 

Hoe dan ook: in deze nieuwsbrief: mijn quantified self observaties over fotograferen in Japan, de leukste dingetjes van de afgelopen twee weken (veel uit Japan) en een curryvuilnisbak (niet uit Japan). Had ik al gezegd dat ik op vakantie in Japan was? 

De quantified self van de zware cameratas

Ik was een maand in Japan met mijn vriendin. Heel tof, vooral omdat mijn naam 'ja' betekent in het Japans. Anyway, als je in Japan bent maak je natuurlijk van alles foto's. Vroeger had je dan zo'n grote spiegelreflexcamera. En die heb ik nog steeds. Maar zowel mijn vriendin als ik hebben een iPhone waar we ook foto's mee maken. Drie camera's dus.

Het combineren van de foto's van de drie bronnen leverde 3.033 foto's op. Een beetje veel om allemaal aan de buren te laten zien, dus we hebben een selectie gemaakt van 203 foto's. Wat ik dan interessant vind: welk apparaat maakt de meeste selectie-foto's?

Ik schreef een scriptje en ik denk nu dat ik echt nooit meer die loeizware en onhandige SLR ga meenemen. Aantal foto's die ik ermee heb gemaakt: 1.634. Mijn vriendin maakte 913 foto's met haar iPhone 6. 

En dan de selectie: slechts 57 SLR foto's zitten in de selectie (28%), bijna evenveel als de foto's die ik met mijn eigen iPhone nam: 42 (21%). 

Van de iPhone foto's van mijn vriendin kwamen er 104 in de selectie. Meer dan de helft! Een iPhone 6 weegt 129 gram. Mijn cameratas met inhoud bijna 2 kilo. 

Voor de (semi)-professional maakt een SLR nog steeds betere foto's, maar hoe lang nog? Die vakantiekiekjes kan ik ook wel maken met mijn telefoon. Die loeizware camertas (15 keer zo zwaar als de iPhone) blijft voortaan thuis.

De leukste dingetjes van de afgelopen twee weken

• Toen ik in Tokyo was had elk station een eigen melodietje als de trein aankwam. Hier zijn ze allemaal.

• TED Talks automatisch gegenereerd met neurale netwerken. Net echt.

• The Making of Lemmings.

• Waarom de Bee Gees schromelijk onderschat worden.

• In Seattle is een ondergronds tunnelsysteem met oude winkelgevels omdat eind 19de eeuw de complete stad een verdieping hoger werd gemaakt.

• De nieuwe Jamie XX staat op Spotify en is best wel dope.

  

  Gezien in Japan: als je familie toiletpapier is. Het hoe en wat van deze mededeling is verder onduidelijk.

Curryvuilnisbak

Dit kreeg mijn moeder voor haar verjaardag van haar zus. Briljant toch?

Dat was het. Tot over twee weken!